Nasza szkoła, to miejsce gdzie najważniejsze są dzieci. To dla nich zorganizowana została przestrzeń, w której będą się czuć swobodnie i bezpiecznie. Dzieci w wieku szkolnym najchętniej uczą się poprzez aktywne działanie. Metoda Montessori daje gwarancję zdobycia przez dziecko takiego samego lub wyższego poziomu wiedzy szkolnej w stosunku do konwencjonalnego systemu. Podstawa programowa jest tylko elementem naszego znacznie szerszego programu nauczania.
Klasa w szkole Montessori
Klasa w szkole Montessori już na pierwszy rzut oka różni się od tradycyjnej. W klasie nie ma poustawianych w rzędach ławek skierowanych w stronę nauczyciela. Nauczyciel nie stoi przy tablicy, ponieważ jej nie ma. Grupki dzieci w różnym wieku pracują nad wspólnymi projektami. Część z nich siedzi przy stołach lub ławkach razem ze sobą zestawionych, podczas gdy inne na podłodze pracują z interesującymi materiałami.
Sale w szkole wyposażone są w starannie przygotowane i pogrupowane materiały dostępne dla dzieci. Uczeń wykorzystuje je do uczenia się i eksperymentowania w zakresie języka polskiego i angielskiego, matematyki, wiedzy o świecie, plastyki oraz umiejętności praktycznych. Dzięki temu wiedza w szkole podstawowej zdobywana jest w sposób przyjemny dla dziecka i zachęca go do dalszej nauki.
Praca własna
Pracę w znaczeniu Pedagogiki Montessori należy rozumieć jako taką aktywność dziecka, która ma charakter rozwojowy, poznawczy, kształcący i prowadzi do osiągnięcia konkretnego celu.
Nauka opiera się na specjalnie opracowanych pomocach edukacyjno-rozwojowych, uporządkowanych tematycznie.
Dziecko samo wybiera, z czym chce w danej chwili pracować i ile czasu temu poświęci. Nauczyciel nie ingeruje w jego pracę, nie poucza go i nie przeszkadza. Obserwuje dziecko i stara się podążać za nim, podsuwając mu kolejne pomysły na działanie.
Praca montessoriańska angażuje ręce, umysł i zmysły. W ten sposób dziecko rozwija swoją wyobraźnię, zbiera potrzebne doświadczenia. Abstrakcyjne pojęcia stają się jaśniejsze, a zdobywanie wiedzy staje się radością.
Pomoce Montessori to różnego rodzaju przedmioty inspirujące dzieci do twórczego działania.
Cechuje je prostota, estetyka i przemyślana konstrukcja. Każda pomoc zbudowana jest według zasady stopniowania trudności i zawiera możliwość samodzielnej kontroli dokonywanej przez dziecko. Te specyficzne cechy dydaktycznych materiałów Montessori umożliwiają dziecku samodzielne działanie. Cały materiał jest ze sobą logicznie powiązany, stanowi integralną całość. Każda grupa pomocy jest podstawą do następnych bardziej skomplikowanych i abstrakcyjnych działań. Zdobytą wiedzę dziecko potrafi wykorzystać w praktyce, np. ćwicząc z materiałem kształcącym wrażliwość na barwy przenosi umiejętność rozróżniania kolorów na swoje działania w otoczeniu.
Nauczyciel w pedagogice Montessori ma szczególną rolę. Jest pomocnikiem, doradcą, sługą dziecka w jego drodze do dorosłości. Obserwuje, podpowiada, ale nie przejmuje aktywności za dziecko, nie narzuca swojej obecności. Pokazuje jak posługiwać się pomocami, jakie mają one przeznaczenie, jak o nie dbać. Pomaga, gdy jest o to poproszony. Pomaga, ale nie wyręcza. Daje dziecku możliwość doświadczania. Czeka na sygnały od dziecka i reaguje na nie. Nie krytykuje, nie poprawia, pokazuje. Nie musi chwalić. Wystarczy, że całym sobą pokazuje, że akceptuje poczynania dziecka.
Nauczyciel wprowadza reguły funkcjonowania grupy. Wspólnie z dziećmi ustala zasady pracy. Później pilnuje by były one przestrzegane. Nauczyciel ma indywidualny kontakt z każdym dzieckiem. Prowadzi obserwacje każdego dziecka, aby wiedzieć czemu poświęcić więcej uwagi, dążąc do harmonijnego rozwoju dziecka.
Zajęcia obowiązkowe
W klasach I-III codziennie odbywa się trzygodzinny blok pracy własnej, co wykracza treściowo poza 20 godzin lekcyjnych edukacji wczesnoszkolnej tygodniowo. Oprócz montessoriańskiej pracy własnej w naszej szkole odbywają się prezentacje grupowe z przyrody, matematyki, języka polskiego, zajęcia języka angielskiego, plastyczne, muzyka, w-f, religia/etyka.
W klasach starszych dzieci realizują podstawę programową na zajęciach z nauczycielami przedmiotowymi w blokach przedmiotowych i międzyprzedmiotowych oraz na pracy własnej. Ich program jest wzbogacony o treningi na świeżym powietrzu, relaksacje, psychoedukację oraz spotkania społeczności.